H βία

violence βία είναι ένα σύστημα αξιών, πρακτικών και μεθόδων που καταπιέζει την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων, καταπατά τις ελευθερίες και τα δικαιώματά τους και προσβάλλει την ανθρώπινη φύση, αξιοπρέπεια και διαφορετικότητα.

Η μόνη λογική που κρύβεται πίσω από την βία οποιασδήποτε μορφής είναι η επιβολή του θύτη πάνω στο θύμα και ο έλεγχός του.

Η βία δεν δικαιολογείται ποτέ, παρά μόνο σαν αντίδραση στην καταπίεση, στην ανελευθερία, και την προσβολή που προκαλεί η επιβολή της.
Και όχι απλά δικαιολογείται, αλλά επιβάλλεται, όταν όλοι οι υπόλοιποι τρόποι αντίδρασης αποτυγχάνουν.

Επιβάλλεται να αντιδράμε και να διαμαρτυρόμαστε ενάντια στη βία. Δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι στις εκδηλώσεις της. Αντιθέτως επιβάλλεται να τις παρεμποδίζουμε. Δεν επιτρέπεται να μας αφήνει αναίσθητους η θέαση της εφαρμοζόμενης βίας.

Η μη-συμμετοχή ενάντια στη βία είναι συνομωσία υπέρ της.

Έχουμε περάσει από τον ομαδικό τρόπο ζωής στον ατομικό. Ο καθείς ζει για τον εαυτό του. Ενδιαφερόμαστε όλο και λιγότερο για τους άλλους. Δίνουμε όλο και λιγότερη σημασία στα προβλήματα και τις έννοιες του διπλανού μας. Η αποξένωση αυτή είναι η υπέρτατη μορφή βίας στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες. Ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε μονάδες οι οποίες καλούνται να παλέψουν μόνες τους απέναντι στο εκάστοτε σύστημα ελέγχου, απέναντι στους κινδύνους που ο καθένας αντιμετωπίζει, είναι το υπέρτατο εργαλείο ελέγχου του συστήματος που πλέον μας αντιμετωπίζει σαν μηχανές, σαν ρομπότ, και όχι σαν οντότητες με συναισθήματα και ανάγκες.

Για το καπιταλιστικό σύστημα απλά παράγουμε και καταναλώνουμε. Και το ατομικό ισοζύγιο του καθενός, μας εξασφαλίζει μια θέση πιο ψηλά ή πιο χαμηλά στην τροφική αλυσίδα ανάμεσα στους ομοίους μας.

Υπάρχει ένας τρόπος αντίδρασης απέναντι στην μαζική βία του συστήματος η οποία γεννάει και τις ατομικές εκφάνσεις της βίας.

Η αλληλεγγύη. Η κατανόηση του γεγονότος ότι μόνος του ο καθείς είναι απλά ένα θήραμα που αργά η γρήγορα θα βρεθεί στα νύχια και τα δόντια του συστήματος που σαν άγριο θηρίο απλά θα ικανοποιήσει προσωρινά την πείνα του και θα προχωρήσει στο επόμενο θήραμα. Η πείνα του συστήματος είναι ακόρεστη. Και μόνος του κανένας δεν μπορεί να επιβιώσει. Αργά ή γρήγορα όλοι υποκύπτουν.

Είναι άδικο να επιτρέπεις τον βιασμό της ζωής σου, της προσωπικότητάς σου, των ονείρων σου, των επιθυμιών σου.

Άδικο για σένα, και για κάθε άνθρωπο.

Είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι ενάντια σε αυτόν τον βιασμό.

Ζώσου τ’ άρματά σου και βγες στον δρόμο. Πριν η μάχη φτάσει μες στο σπίτι σου.

Αν δεν έχει ήδη φτάσει…

πηγή