HOME » ΕΠΙΚΑΙΡΑ » ΚΟΙΝΩΝΙΑ » Ξέρεις τι είναι;

Ξέρεις τι είναι;

unemployedΞέρεις τι είναι να προσπαθείς με νύχια και με δόντια να κρατηθείς σε μια κάποια, οποιαδήποτε, έστω και σάπια, ελπίδα; Να λες ‘όλα καλά θα πάνε’ και να μη το πιστεύεις; Να παλεύεις με νύχια και με δόντια με τους πιο σκοτεινούς, τους πιο ακατανόμαστους, δαίμονες σου; Αυτούς όλους που ντρέπεσαι να παραδεχτείς, ν΄ αντικρίσεις ακόμα και στον ίδιο σου το καθρέφτη;

Ξέρεις τι είναι να κλαις από θυμό κι από απελπισία; Να σου λένε, να σου λες, “σκέψου θετικά”, κι εσύ να κάνεις τον ευγενικό ενώ είσαι τόσο εξαντλημένος μ΄ αυτή τη μαλακίστικη καραμέλα; Τόσον καιρό την ακούς και την ξανακούς. Τόσον καιρό που την έχεις σιχαθεί. Που κοντεύεις να σιχαθείς τον ίδιο σου τον εαυτό. Μια χώρα όπου το δίκιο δεν κρύβεται, αλλά είναι ανύπαρκτο. Σε ποιο κράτος δικαίου τρώει η μάνα τα παιδιά της και οι λοιποί συγγενείς χειροκροτάνε; Σε ποια δημοκρατία ο κανιβαλισμός έχει αναρτηθεί σε ιδεώδες;

Ξέρεις τι είναι η οργή; Η πίεση που κάνει το αίμα σου να κοχλάζει;Ο θυμός που νιώθεις πως παραλύει τον εγκέφαλο σου και θα τον εκτοξεύσει από λεπτό προς λεπτό; Ξέρεις τι είναι μέρα-νύχτα, ώρα την ώρα, να θάβεις συνέχεια, ξανά και ξανά, τα όνειρα σου; Ξέρεις τι είναι να σου αρπάζουν και το τελευταίο ίχνος της αξιοπρέπειας, της αυτοεκτίμησης σου;

Ξέρεις πώς είναι να μη ζεις αλλά απλά να επιβιώνεις; Ξέρεις τι είναι να τρέμεις για τη μέρα -που τη βλέπεις να ΄ρχεται- που δεν θα μπορείς καν να επιβιώσεις; Αδικοχαμένες γενιές είμαστε. Τι με νοιάζει η δημοκρατία τους, ο φασισμός τους, ο καπιταλισμός, ο φιλελευθερισμός ή ο σοσιαλισμός τους; Εγώ ούτως ή αλλιώς και οι μετά από εμένα ψοφάμε, ρε! Και που ΄στε; Για κηδειόχαρτα κρεμάστε τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά μας. Τα ΄χω στο σπίτι που φιλοξενούμαι. Στο σκρίνιο, στο πάνω ράφι δεξιά.
Efira , 28 χρ. , Αττική

Translate »