Η Ντροπή της Ευρώπης
Ο Γερμανός Günter Grass, βραβευμένος με βραβείο νόμπελ λογοτεχνίας και γνωστός για το έργο του “Το τενεκεδένιο ταμπούρλο”, έγραψε ποίημα για τα τεκταινόμενα γύρω από την Ελλάδα αυτή την στιγμή, κατηγορώντας την Γερμανία και την Ευρώπη για την στάση τους. Για αρκετά χρόνια αποτελούσε την φωνή ηθικής στην Γερμανία, ώσπου αποκάλυψε ότι κατά το τέλος του 2ου ΠΠ έγινε μέλος των Waffen-SS, το στρατιωτικό σκέλος των SS. Μερικές εβδομάδες πριν, είχε κατηγορήσει το Ισραήλ για τη στάση του απέναντι στο Ιράν και την απειλή πολέμου με το ποίημα “Was gesagt werden muss” (Ότι πρέπει να λεχθεί) και δέχθηκε τρομερή κριτική. Και τα δύο ποιήματα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, από τις μεγαλύτερες σε κυκλοφορία.
«Η Ντροπή της Ευρώπης»
Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές· κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε (δάνεισε) το λίκνο.
Ότι με την ψυχή αναζητήθηκε, όταν βρέθηκε Σου είχε αξία, ξεπερασμένο πλέον, αξιολογείται ως παλιοσίδερα.
Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα· προς την οποία η ευγνωμοσύνη, σου ήταν σχήμα λόγου
Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κομψά κοσμεί Μουσεία: η λεία που Εσύ φυλάττεις.
Αυτοί που με τη βία των όπλων επιτέθηκαν στην Χώρα ευλογημένη με νησιά, ασορτί με την στολή στον (στρατιωτικό) σάκο τους είχαν τον Χέλντερλιν. (γερμανός ποιητής που μετέφρασε αρκετά έργα της Ελληνικής γραμματείας)
Σχεδόν μη αποδεκτή Χώρα, τους Συνταγματάρχες της κάποτε ως συμμάχους έκανες δεκτούς.
Σκλαβωμένη Χώρα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.
Σ` Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη και σ` όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που Εσένα φιλοξένησε.
Ομως έξω από τη Χώρα οι όμοιοι πιστοί του Κροίσου, όλα όσα έχουν τη λάμψη του χρυσού, στοιβάζουν στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.
Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν των Επιτρόπων οι αυλοκόλακες· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω.
Θα καταραστούν εν χορώ, ό,τι είναι δικό Σου οι θεοί, που τον Ολυμπό τους η δική Σου θέληση ζητάει ν` απαλλοτριώσει.
Κενή πνεύματος θα φθαρείς χωρίς την χώρα, το πνεύμα της εσένα, Ευρώπη, εννόησε.
Europas Schande
Ein Gedicht von Günter Grass
Dem Chaos nah, weil dem Markt nicht gerecht,
bist fern Du dem Land, das die Wiege Dir lieh.
Was mit der Seele gesucht, gefunden Dir galt,
wird abgetan nun, unter Schrottwert taxiert.
Als Schuldner nackt an den Pranger gestellt, leidet ein Land,
dem Dank zu schulden Dir Redensart war.
Zur Armut verurteiltes Land, dessen Reichtum
gepflegt Museen schmückt: von Dir gehütete Beute.
Die mit der Waffen Gewalt das inselgesegnete Land
heimgesucht, trugen zur Uniform Hölderlin im Tornister.
Kaum noch geduldetes Land, dessen Obristen von Dir
einst als Bündnispartner geduldet wurden.
Rechtloses Land, dem der Rechthaber Macht
den Gürtel enger und enger schnallt.
Dir trotzend trägt Antigone Schwarz und landesweit
kleidet Trauer das Volk, dessen Gast Du gewesen.
Außer Landes jedoch hat dem Krösus verwandtes Gefolge
alles, was gülden glänzt gehortet in Deinen Tresoren.
Sauf endlich, sauf! schreien der Kommissare Claqueure,
doch zornig gibt Sokrates Dir den Becher randvoll zurück.
Verfluchen im Chor, was eigen Dir ist, werden die Götter,
deren Olymp zu enteignen Dein Wille verlangt.
Geistlos verkümmern wirst Du ohne das Land,
dessen Geist Dich, Europa, erdachte.
My photos. Now you know me.
navshow
